"Hey man, goed weekend gehad?" Ron stond voor zijn kluisje en
propte de boeken voor de aankomende dag in zijn tas. Emiel kwam aanlopen. Zoals
een echte populaire sportfanaat behoort leunde hij met zijn rug tegen de
kluisjes.
"ging wel" antwoordde Ron hem. Hij was lang niet zo populair
als Emiel maar toch waren ze al jaren goede vrienden.
"Je hebt toch niet weer het hele weekend met je neus in de
boeken gezeten, hè?" zei Emiel. Ron antwoordde niet.
"Laat die boeken toch eens een keer liggen en vier je leven."
Zuchtte Emiel. Ron duwde zijn overvolle kluisje dicht en volgde Emiel door de
gangen.
"Dat doe ik later wel, in de mega villa die ik kan betalen
door mijn top baan, terwijl jij nog steeds balletjes trapt." De jongens lachte.
De gangen van de grote school waren druk maar altijd gezellig. Bij de aula
zeiden de jongens elkaar weer gedag. Emiel verdween door de dubbele deuren
richting de sportzaal. Hij had extra sporturen in zijn rooster omdat hij talent
had. Ron volgde de gang naar het wiskundelokaal. Hij had zich wel eens
afgevraagd of hij de kans die Emiel met zijn aangepaste rooster had gekregen
zelf ook zou grijpen als hij het talent had. Waarschijnlijk niet. Zijn ouders
verwachtten dat hij het bedrijf van zijn vader zou overnemen en daarvoor had je
aan sport niets. En Ron had het altijd wel prima gevonden, zijn traditionele
pakket met wiskunde en economie. Wiskunde was eigenlijk te makkelijk voor hem
geworden. De enige rede dat hij nog naar de les uitkeek was dat hij dan een uur
lang naast Emma kon zitten. Emma was in de zomervakantie naar de stad verhuisd.
Met haar lange bruine haren en haar modieuze stijl had ze een van de populaire
meiden kunnen worden. Daar had ze zich echter nooit iets van aangetrokken en ze
had standvastig de lege plek naast Ron ingenomen terwijl ze naast Jay, de
stoerste jongen van de school, had kunnen gaan zitten. Toen Ron het lokaal
binnen kwam zat Emma al op haar plaats. Ron ging naast haar zitten en pakte
zijn spullen. Meestal praatte Emma en hij niet met elkaar. En waarom zouden ze.
Zij was knap, hip en zeker te hoog gegrepen voor hem en hij was de nerd van de
klas. De les verliep traag. Ron stopte met opletten toen de docent begon over
kansberekeningen. Hij kende de stof toch al. Hij keek stiekem naar Emma en zag
dat zij ook niet bij de les was. Ze krabbelde lange lappen tekst op haar
blaadje die zeker niets met wiskunde te maken hadden. Ron had zich wel eens
afgevraagd wat ze allemaal schreef maar hij had nooit het lef gehad om ernaar
te vragen.